Marianne van der Meer
Telefoon: 06 - 40 87 02 63
Praktijk Je kunt het!Dorpsstraat 49
2731 AL Benthuizen
Ontdek jouw talent!
3 vragen aan Marianne
1) In welke hoedanigheid werk je met de Kernvisie methode en wat is voor jou de reden om juist de Kernvisie methode toe te passen?
Sinds 2021 ben ik naast kernvisie coach en leerkracht ook psychomotorisch kindercoach. Vanuit de psychomotoriek kijk ik naar het hele kind. De basis van leren start bij beweging: beweging in het lijf.
Voordat een kind kan leren lezen, rekenen en schrijven zijn er leervoorwaarden nodig. Zoals bijvoorbeeld het goed kunnen volgen met de ogen en de rijping van het middenbrein en het zenuwstelsel. Deze aspecten neem ik mee in mijn begeleiding. Eerst kan ik onderzoeken hoe deze ontwikkeling is bij uw kind. Wanneer deze leervoorwaarden ontwikkelt zijn gaan we aan de slag met de kernvisie methode.
Kinderen bij wie hun voorkeursdenken visueel en/of kinesthetisch is hebben veel baat bij de kernvisie methode. Het werkt! En is het zo geweldig dat het deze kinderen dan ook lukt! Voor mij is dat echt een geluksmomentje. Zo heb ik een leerling begeleid die nadat hij het woorden in zijn hoofd zette “ineens” 80 % woorden van het dictee goed had, terwijl dat voor de methode niet lukte. Of de leerling die bij de cito spelling op school 2 niveaus is gestegen. Dat hoor ik bijna van alle ouders terug. Dit zijn succeservaringen die het kind laten ervaren dat hij/zij het wel kan!
2) De Kernvisie methode gaat uit van 4 leerstijlen (visueel, kinesthetisch, auditief en digitaal). Wat is jouw voorkeursysteem en hoe zet je die in voor je cliënten/leerlingen?
Mijn voorkeursysteem is kinesthetisch. Eén van mijn eigenschappen is dat ik rustig ben in contact met kinderen. Ik neem de tijd. Luister naar het kind en praat op een rustige toon. Van ouders krijg ik terug dat ze dat als prettig ervaren. Daarbij kijk ik naar het kind, zonder oordeel. Het kind is goed zoals het is. Kinderen voelen dat ook en krijgen daardoor meer zelfvertrouwen. Ik denk dat één van mijn kwaliteiten is dat ik zie wat het kind nodig heeft. Dat is soms een spelletje tussendoor, even bewegen, als de concentratie op is. Of om het ijs te breken. Het kan ook zijn dat een kind onzekerheid laat zien, dit herken ik (van mezelf van vroeger) en hier speel ik dan op in. Door het kind te laten weten dat het oké is. Het geeft niet als het even niet lukt. Dat hoort erbij. We proberen het gewoon opnieuw, tot dat het wel lukt. En dat het lukt gaan ze vanzelf ervaren. En dan groeit het zelfvertrouwen. Doordat ik zelf kinesthetisch ben ingesteld heb ik als kind moeite gehad met rekenen. Hier zat geen gevoel bij dus begreep ik het niet. Daardoor werd ik nog onzekerder op dit vlak. Dit herken ik bij sommige kinderen. Door die herkenning begrijp ik het kind en kan ik hierop inspelen.
3) Wat is jouw passie? Waar doe je het voor?
Het is mijn missie om kinderen te helpen. Kinderen die niet goed in hun vel zitten. Ik wil hen graag verder helpen zich weer blij te voelen. Blij met zichzelf. Dat ze hun talent in gaan zien en kunnen ervaren dat ze precies goed zijn zoals ze zijn. Hier een bijdrage aan te mogen leveren maakt mij blij!