Nadat twee jaar geleden de normen voor vergoede dyslexiehulp sterk zijn aangescherpt, omdat er teveel aanvragen voor dyslexieonderzoeken en behandelingen de jeugdzorg bereikten, gaat men per 1 januari weer een aantal wijzigingen doorvoeren om diezelfde reden.

Allereerst verdwijnt het begrip EED (Ernstige Enkelvoudige Dyslexie). Dit wordt ED (Ernstige Dyslexie) Dit houdt in dat een kind naast dyslexie ook een andere ‘ontwikkelingsstoornis’ (comorbiditeit) mag hebben, zolang dit de behandeling niet belemmert. Het is aan de dyslexiezorgaanbieder om te bepalen of dit zo is.

Daarnaast moet er sprake zijn van ernstige woordleesproblemen: kinderen moeten op 3 opeenvolgende hoofdmeetmomenten voor woordlezen een V-(min)-score of E-score behalen (laagste 10% normgroep). Voorheen konden ook leerlingen een D-score voor woordlezen hebben in combinatie met een E-score voor spelling. Dit criterium komt te vervallen.

Scholen hebben vastgestelde protocollen om aan te tonen dat voldoende inspanning is geleverd en de leerling alsnog niet vooruit is gegaan.

Al deze wijzigingen zijn niet in het leven geroepen om de kinderen beter te kunnen begeleiden, maar om de grote overschrijding van budgetten te beteugelen. Niemand heeft het over de kinderen die buiten de boot vallen.

Nu hebben wij als Kernvisie methode een andere kijk op het begrip dyslexie, dus wij kunnen deze kinderen prima helpen.

Nog meer dan nu krijgen scholen te maken leerlingen waarbij school handelingsverlegen is. De Kernvisie methode kan dat hiaat opvullen. Hetzij door kinderen op school te begeleiden, hetzij door (een deel van) het team te trainen zodat men de kennis en vaardigheden in huis heeft om deze kinderen wel tot volle ontwikkeling te laten komen.