Zo, daar ben ik ook weer mooi vanaf.

Laten wij hem Mark noemen. Mark loopt tegen problemen aan op school. Het leerlingvolgsysteem laat D’s en E’s zien. Mark heeft anderhalf jaar dyslexiehulp achter de rug. De eerste keer dat hij bij mij kwam, had hij een houding van ‘Jij bent de volgende die aan mij gaat plukken, daar heb ik dus geen trek meer in’.

Hij ging de confrontatie met me aan. Toen ik dit bespreekbaar maakte en hem zei dat ik hem graag wilde helpen maar dat alleen kan als hij ook meedoet, gooide hij er nog een schepje bovenop. Toen ik vervolgens aangaf dat ik niet kan werken met iemand die niet wil en zou gaan stoppen, kwam hij tot de conclusie dat hij zich in een lastig pakket had gemanoeuvreerd. Ik heb ouders aangegeven dat het hun verantwoordelijkheid is om duidelijkheid te geven aan Mark, omtrent wat wel kan en wat niet. Als ouder bepaal je welke speelruimte je aan je kind geeft. Dat doet hij niet zelf.

... dit artikel lees je helemaal op Leertalent.nl.